با توجه به اينكه همواره علم در حال پيشرفت است و پيشرفت تكنولوژي در جهت آسايش زندگي بشر قدم برمي دارد جمع آوري و پردازش اطلاعات از اهميت ويژه اي برخوردار است. در عصر امروز مهمترين دغدغه دولت ها انرژي است كه به علت محدوديت هاي منابع انرژي و توليدات آن مصرف بهينه انرژي بسيار حياتي و ضروري است. در جوامع امروزي به علت وسعت تعداد مصرف كننده هاي انرژي و همچنين سطح فكري گوناگون ما با مشكل مصرف غير بهينه انرژي روبرو هستيم. نه تنها گوناگوني سطح فكري مصرف كننده ها كه هر كدام تعبير خاص خود، به غلط يا به درست. از مصرف بهينه دارند تخصصي بودن نحوه مصرف بر اساس وضعيت كنوني و ساختار شبكه انرژي نياز به آموزش و توصيه متخصصان در هر مورد را بيش از پيش آشكار مي كند. سامانه الكترونيكي موجود در هر ساختمان داراي نمايشگر صفحه كليد براي تبادل اطلاعات و كاركرد و داراي اخطارهاي صوتي گوناگون است كه با توجه به شرايط متفاوت (اعلام خطر يا رسيدن پيغام يا...) به صدا در مي آيد. نكته حائز اهميت قيمت تمام شده پايين اين مجموعه به نسبت توانايي هاي آن است و نكته ديگر ساخت تماما بومي سامانه هاي ساختمان ها و فيدبك هاي ديجيتالي آن در ايران مي باشد و امكان كسب درآمد نيز از ديگر ويژگي هاي اين سيستم است.

با توجه به نياز جوامع امروز بشري به وسيله اي كه بتوان مرز محيط هاي آلوده را از محيط هاي تميز و پاكيزه تشخيص داد نيازي واجب به نظر مي رسد از اين رو دستگاهي كه بتواند گازهاي آلوده را در ابتدا تشخيص بدهد و سپس ميزان آن را نيز به وسيله نمايشگر يا نماينگرهاي ديگر ارايه دهد. نحوه كار اين دستگاه به اين صورت است كه يك سري حسگر قوي براي هر گاز بر روي اين دستگاه نصب شده است كه پس از تشخيص گاز آن را به صورت سيگنال ولتاژ به پردازشگر منتقل كرده و بر حسب برنامه هايي كه بر روي آن نوشته شده تصميمات خاص اتخاذ شده و نتيجه به صورت نماينگر صوتي يا نوراني و مقدار آن براي كاربر بروي نمايشگر نمايش د اده مي شود و حتي قابليت ارسال داده را به صورت پيامك به كاربر دارد. محيط هايي كه ناگهان به وسيله گازهاي مخرب و كشنده آلوده مي شود و براي تشخيص فوري آن نياز به چنين دستگاهي است. بالاخص محيط هايي كه انسان ها در آن سر و كار دارند، مانند معادن كه اگر مقدار گاز از يك حد مجاز بيشتر گردد باعث انفجار يا مسموميت مي شود.

اين دستگاه با استفاده از قابليت هاي مكانيكي كه دارد (سيستم شني) مي تواند از مناطق صعب العبور (سرازيري - سربالايي - تغيير ارتفاع به طول 10 سانتي مرت - گل و لاي - محيط هاي خاكي و شن و ماسه و سنگريزه و ...) عبور كرده و با سنسور فلزياب نصب شده بر روي ربات محل مين را آشكار سازي كرده و محل مين بوسيله دستگاه رنگ پاش علامتگذاري مي شود. و توسط دوربين هايي كه بر روي آن مستقر است محل هاي علامتگذاري شده را بوسيله يك بازو 3 درجه آزادي شروع به كندن زمين مي كند و پس از نمايان شدن مين بوسيله بازوي ديگري كه در طرف ديگر ربات قرار دارد و يك چنگك كه نوك يان بازو متصل است به آرامي مين را مهار كرده و از جاي خود خارج مي سازد.